Mamak ilçesinde yaşayan 70 yaşındaki Medine Kara, ‘Nonik’ adını verdiği kuzusuna özel bakıyor.
Yanında ‘Nonik’ olan Kara, değer verdiği hayvanı iki günde bir yıkıyor ve besliyor.
‘Oğul gibi görünüyorum’
Kuzuyu Kırıkkale’de yaşayan akrabalarından aldığını belirten Medine Kara, “ Küçüktü, küçük bir tavşan büyüklüğündeydi. 4 aydır burada büyüyorum. Günde bir buçuk kilo süt içiyorum. Haftada 100 lira bebek bezi alıyorum. Komşular ‘Pamuk’ dedi, çocuklar ‘Nonik’ dedi ama adı Nonik olarak kaldı. Mahallemdeki bütün komşular her zaman kuzuyla fotoğraf çekerdi. Allah’ın rızasını arıyorum. Beni bir anne olarak tanıyor. Yere yatırıyorum, hızla ayağa fırlıyor, peşimden koşuyor. Mutfağa, oturma odasına koşar. Büyüt, büyüyünce kesip yemeyeceğim. Ona bir çocuk olarak bakıyorum. Kışa kadar bekleyeceğim. Diğer kuzu da yanında olsaydı ona eş gözüyle bakardım. Yalnız durmuyor, sağa koşuyor, sola koşuyor” söz konusu.
